Tania i skuteczna nauka angielskiego

Jak uczyć się języka skutecznie, niekoniecznie wydając dużo pieniędzy? Opowiem o moich metodach, które stosowałem kilka lat temu. A co ja osiągnąłem, że się wymądrzam? Zdałem Certificate of Proficiency in English. I wcale nie musiałem jechać za granicę. Oto te metody.

1. Codzienne czytanie po angielsku czegoś interesującego. Po co czytać coś nudnego w podręczniku ze szkoły? Łatwo można tak stracić motywację. Po co niepotrzebnie zadręczać się w życiu czymś, czego się nie lubi?

W internecie jest dużo ciekawych tekstów. Dla formalnego angielskiego polecam en.wikipedia.org. Można ją czytać bez końca. Czytałem też dużo książek z bibliotek, od znajomych i z księgarni. Polecam też strony: chastityproject.com, mnmlist.com, zenhabits.net, theminimalists.com.

Najlepiej zacząć od krótkich artykułów, stopniowo przechodząc do dłuższych, a w końcu do książek. Zwykle tłumaczyłem sobie wszystkie słówka i zwroty, których nie rozumiałem.

2. Większość tego, co czytałem i oglądałem było w języku angielskim. Codziennie co najmniej godzina czytania, pół godziny oglądania. Pożegnałem się w dużej mierze m. in. z polskim internetem i czytaniem książek po polsku. Jednak niecałkowicie, by nie zubożyć sobie języka ojczystego. Nie namawiam też do zaprzestania czytania mojego bloga.

3. Codziennie nauka. Nie ma przeproś. Półtorej godziny dziennie albo i więcej. Przez kilka lat. To wymagało odrzucania wielu pokus. Nauka języka nie lubi zrywów.

4. Miałem specjalne zeszyty na słówka. Umieszczałem tam wszelkie słówka tłumaczone przy okazji oglądania filmów, czytania artykułów i książek. Wklejałem całość ze słownika do pliku: definicję, wymowę, przykładowe zdania, kolokacje (są często pogrubione w słownikach), phrasal verbs. Potem drukowałem i wstawiałem do małego segregatora. Małego, bym mógł go czytać np. w autobusie. Alternatywnie przepisywałem słówka do zeszytu ręcznie. Dbałem o te zeszyty: pisałem w nich starannie. Byle jak prowadzony zeszyt zniechęca do nauki. Warto mieć te listy słówek w jednym miejscu.

5. Codzienne powtarzanie słówek. Regularnie powtarzałem słówka z moich zeszytów i segregatorów. Nowe słówka starałem się powtarzać z częstotliwością: po dniu, po trzech dniach, tygodniu, miesiącu, trzech miesiącach i pół roku. Tyle często trzeba, by dobrze zapamiętać słówko. Często uczyłem się w komunikacji miejskiej.

Gdy powtarzałem, zasłaniałem ręką wszystko oprócz słówka i powtarzałem w głowie to, co pamiętałem. Potem sprawdzałem, czy się zgadza. Do tego przypominałem sobie synonimy albo słowa pokrewne i powiązane (np. do „surge”: rocket, skyrocket, soar, itp.) i zapisywałem je obok odpowiednich słówek.

6. Używanie słownika English-English. Kupiłem Oxford Advanced Learners Dictionary. Można też korzystać za darmo z dictionary.cambridge.org. Ze słownikiem angielsko-polskim ciężko zrobić prawdziwe postępy, no chyba że na samym początku nauki.

7. Oglądanie filmów po angielsku. Teraz rzadko oglądam, ale do nauki było mi to potrzebne. Zacząłem od oglądania kawałkami, np. po 30 sekund, bez napisów. Potem sprawdzałem napisy po angielsku, otwarte w przeglądarce (nie jako cześć filmu!), jeśli były w internecie. Korzystałem przy tym ze słownika. Po czym puszczałem jeszcze raz, jeszcze raz, aż zrozumiem wszystko. I tak cały film. Niektóre filmy miałem obejrzane kilka razy. I dobrze. Najlepiej oczywiście oglądać filmy interesujące, aby nauka była przyjemna. Na YouTube można też wyszukać wiele komedii, wykładów i filmów dokumentalnych.

8. Dokładna nauka 3000 podstawowych słówek. Czyli tych, które „od dawna znałem”, a w praktyce nie wiedziałem o wielu różnych znaczeniach, kolokacjach i prawidłowej wymowie. Tutaj jest lista:

http://www.oxfordlearnersdictionaries.com/wordlist/english/oxford3000/

Tu się sprawdza reguła 80/20: 20% słówek jest używanych przez 80% czasu. Warto te 20% poznać bardzo dobrze.

9. Regularna nauka wymowy. Puszczałem ją ze słownika wiele razy i powtarzałem. Nauczyłem się też dokładnie czytać transkrypcję wymowy – to bardzo ważne! Ale tu popełniłem błąd: nie poświęcałem 10-15 minut dziennie na naukę całkowicie prawidłowego wymawiania. Poprzestawałem na „mniej więcej”, tak by się zgadzał akcent i dlatego nie mówię jak prawdziwy Anglik. Prawdą jest, że wielu ludzi po filologii angielskiej nie ma całkowicie prawidłowej wymowy. Bo nauka jej jest nudna, trudna i często nie wiadomo jak się uczyć. Jak dokładnie układać język? Ale warto. Nawet dorosły może nauczyć się prawidłowej wymowy, ale jest to ciężkie. Tak, by Anglik zrozumiał, gdy mówimy „for four” oraz „her hair”.

Przykład słownika z wymową: dictionary.cambridge.org, przy słówku są ikonki głośniczków. Warto słuchać wymowy British English i American English.

10. Chodzenie na konwersacje indywidualne. One oczywiście mogą być w szkole. Wybrałem sobie nauczycieli, których lubiłem i rozmawiałem na tematy, które były dla mnie ciekawe. Takie zajęcia są tylko pozornie droższe niż zajęcia grupowe w szkole: bo tam przez  większą część lekcji robi się to, co można zrobić samemu. Co więcej, na konwersacjach indywidualnych trzeba mówić, bo nie ma wyjścia. W szkole wielu uczniów siedzi cicho, bo się wstydzi. A pieniądze idą w las. Do tego słuchamy tam jak inni uczniowie mówią niepoprawnie, co może się nam utrwalić!

Przez opisane tu metody nauka była dla mnie przyjemna. Nic dziwnego, że wytrwałem.

Utrzymanie języka
Teraz czytam regularnie po angielsku. Jaki jest sens w zdaniu egzaminu i zaprzestaniu używania języka? Można bardzo dużo zapomnieć. Wszystko co posiadamy, ma koszt utrzymania. Nie tylko rzeczy, nawet język.

Ważna informacja na koniec

Do nauki angielskiego wielu ludzi używa filmów amerykańskich. Wiele z nich pokazuje niewłaściwe wzorce w sferze seksualności. Więcej o tym napisałem we wpisie o telewizji. Uważam, że przed obejrzeniem warto przeczytać recenzję na stronie http://www.catholicnews.com/movies.htm (jest tam bardzo dobry angielski!) i unikać filmów zakwalifikowanych jako "Morally offensive", a nawet "L -- limited adult audience". Swoją drogą, w tym temacie polecam książkę "Jeśli naprawdę mnie kochasz" Jasona Everta (w wersji angielskiej: If You Really Loved Me: 100 Questions on Dating, Relationships, and Sexual Purity).

Dopisek po latach. Opanowanie angielskiego otwiera przed nami arcyciekawy świat. Świat prezentacji TED, tysięcy wywiadów i dyskusji z interesującymi ludźmi na YouTube, badań naukowych na dowolny temat, angielskiej Wikipedii, książek po angielsku (czytam je z łatwością, tak jak po polsku), blogów, odpowiedzi na wiele pytań z każdej dziedziny (często nie ma tłumaczeń, a nawet jak są, to nierzadko pozostawiają wiele do życzenia!). A do tego dobrych perspektyw zawodowych. Gorąco polecam!